ای آنکه فکر و ذکر تو، انجام نهی از منکر است

نهی از منکر یکی از فرایض دینی است که اگر درست انجام نشود می‌تواند اثر ویرانگری  بر دین و ایمان مردم داشته باشد. در این شعر سعی شده به بعضی از اشتباهاتی که ممکن است موقع نهی از منکر انجام شود اشاره گردد. این مطلب می‌تواند (با فرض وجود اخلاص و نیت صحیح) خود نوعی نهی از منکر باشد.

 

نهی از منکر

ای آنکه فکر و ذکر تو، انجام نهی از منکر است
دانی که گاهی کار تو از اصلِ منکر بدتر است

در جمع با بانگ بلند، گویی تو عیب دیگران
گر آبرویی ریختی، این خود گناهی دیگر است

ای بس گناهان نهان، گردد ز گفتارت عیان
اما خدای مهربان، بیزار از رسواگر است

باشد تجسس ناروا در کار مردم، بی‌جهت
پرهیز دارد زین عمل هر کس خدایش باور است

گاهی تذکر می‌دهی با خشم و کین بر مردمان
بر جان و روح دیگران حرف و کلامت خنجر است

رفتار خود تغییر ده ، دلسوز باش و مهربان
گفتار نرم و  دلنشین، این شیوه‌ی پیغمبر است

گر نهیِ منکر می‌کنی، از حال خود غافل مشو
هرکس به‌اصلاح خودش از دیگران اولی‌تر  است

 وقتی برای سرزنش، سویی اشاره می‌کنی
بنگر سه انگشت دگر، سوی خودت یادآور است

یا رب به ما در کار دین، اخلاص و دانایی بده
کاین دو متاع نازنین، کمیاب همچون گوهر است

محسن مردانی
11دیماه1391

خوش باش دمی به قول خیام

 

یک سال دگر گذشت از عمر
با خاطره‌های تلخ و شیرین 
جای گله و شکایتی نیست
صد شکر نبوده بدتر از این 

دل از گنه و خطا و تقصیر
هر روز اگر سیاه‌تر شد 
جبران سیاه‌کاری دل
این رنگ سپید موی سر شد 

گویند چهار و شش که: «هشدار
نزدیک شدی به سن پنجاه» 
از حسرت رفتن جوانی
در سینه‌ی من، نفس شود آه 

در خاطر من مرور گردد
هر لحظه‌ی عمر و زندگانی 
از شادی پاک خردسالی
یا موسم غفلت جوانی 

گاهی گله می‌کنم ز تقدیر
«یک روز به کام من نبودست»  
افسوس خورم کنون، که فرصت
بسیار به هرزه رفت از دست  

می‌ترسم از آن‌چه ناگزیر است
نزدیک شدن به پیری و مرگ 
روزی که به خاک افتد این تن
از شاخه‌ی زندگی چو یک برگ 

گه نیز به خویش می دهم پند
خوش باش دمی به قول خیام
از حسرت و غصه ها چه حاصل
بر رفتن پرشتاب ایام 

سودی ندهد غم گذشته
یا ترس ز آنچه هست در پیش
امروز غنیمت است دریاب
خوش باش و به درد و غم میندیش 

آری به دو روز عمر باید
سرزنده و شاد بود و خرسند 
معنای رضا و شُکر حق نیز 
این است به نزد هر خردمند 

محسن مردانی
26دی ماه 1391