چگونه قضاوت کردن در مورد دیگران را متوقف کنیم؟

چگونه قضاوت کردن در مورد دیگران را متوقف کنیم؟

توسط فاطمه فرشباف

قضاوت کردن در مورد دیگران


گاهی به‌صورت ناخودآگاه به ذهن همه‌ی ما افکاری در مورد دیگران و رفتار آنها خطور می‌کند. این قضاوت‌ها و داوری‌ها، هم موجب ایجاد دغدغه‌ی ذهنی برای‌مان خواهد شد و هم ممکن است ذهنیت بدی از دیگران در ما ایجاد کند. پس بهتر است حتی اجازه‌ی ورود این تفکرات را به ذهن خود ندهیم و از پیدایش آنها جلوگیری کنیم. در ادامه با ما همراه باشید تا با ارائه‌ی روش‌ها و راهکارهایی، قضاوت کردن در مورد دیگران را کمتر کنیم.

حتما بخوانید: ۱۰ ویژگی رفتاری افرادی که با دیگران همدلی می‌کنند

داشتن طرز فکر انتقادی یا داورانه می‌تواند کار و روابط شخصی شما را تحت فشار قرار دهد، همچنین باعث می‌شود طرز فکر شما به‌سختی عوض شود. این که نسبت به دیگران کمتر با طرز فکر انتقادی یا داورانه برخورد کنیم، زمان‌بر است و نیاز به تمرین دارد، با این حال روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند دیدگاه‌های شما را تغییر دهد.

مثلا شما می‌توانید به خودتان بیاموزید که افکار داورانه‌ی خود را به چالش بکشید، بیشتر روی نقاط قوت دیگران تمرکز کنید و یاد بگیرید به‌جای انتقادهای مخرب و منفی، انتقاد سازنده داشته باشید. پس از مدتی، ممکن است تأثیرات این تمرین‌ها را ببینید؛ مثلا بیشتر از این که در مورد دیگران قضاوت یا انتقاد داشته باشید، از آن‌ها تعریف یا حتی تشویق‌شان می‌کنید!

روش اول: طرز فکر انتقادی‌تان را کمتر کنید

۱. اگر افکار داورانه به ذهن‌تان رسید، مکث کنید

مکث قبل از انتقاد دیگران - قضاوت کردن در مورد دیگران

افکار داورانه معمولا به‌صورت خودکار به ذهن‌مان خطور می‌کنند، پس باید یاد بگیرید که چگونه هر از گاهی آنها را متوقف کنید. سعی کنید نسبت به افکار داورانه دقت بیشتری نشان دهید، به بیان دیگر، زمانی که چنین افکاری به ذهن‌تان می‌آید، از بررسی کردن آنها خودداری کنید. هنگامی که متوجه می‌شوید افکار انتقادی و داورانه به ذهن‌تان خطور می‌کند، اولین کار، اعتراف کردن است! مثلا وقتی در ذهن خود می‌گویید: «نمی‌توانم باور کنم که او اجازه داده فرزندش با این لباس‌ها از خانه بیرون بیاید»، در این هنگام باید این افکار را متوقف کرده و اعتراف کنید که داشتید در مورد کسی قضاوت می‌کردید.
۲. افکار داورانه‌ی خود را به چالش بکشید

زمانی که افکار انتقادی و داورانه به ذهن‌تان آمد، باید سعی کنید آنها را به چالش بکشید. شما می‌توانید با فکر کردن در مورد فرض و گمان‌هایی که در مورد افراد ایجاد می‌کنید، افکارتان را به چالش بکشید. مثلا در مورد مثالی که در بالا ذکر شد، شما گمان می‌کنید که آن زن مادر بدی است یا این‌ که به حد کافی از کودک خود مراقبت نمی‌کند. با این حال ممکن است آن مادر روز پرمشغله‌ای را شروع کرده باشد و از این که فرزندش لباس کثیف یا موهای نامرتب دارد، خجالت بکشد.
۳. سعی کنید دیگران را درک کنید

احساس همدردی - قضاوت کردن در مورد دیگران

بعد از این که فرض و گمان‌های خود را در مورد وضعیت بررسی کردید، باید راهی پیدا کنید که از طریق آن، نسبت به فردی که در موردش قضاوت داشته‌اید، ابراز هم‌دردی و دل‌سوزی کنید. شما باید راهی بیابید که برای آن رفتار، بهانه پیدا کنید. مثلا در مورد مادری با فرزند کثیف و ژولیده، می‌توانید با خود بگویید بزرگ کردن بچه، کار سختی است و گاهی اوقات همه چیز آن‌طور که ما برنامه‌ ریزی کرده‌ایم، پیش نمی‌رود. می‌دانم بعضی اوقات فرزند من هم با لباس کثیف و موی به‌هم‌ریخته از خانه بیرون رفته است. در این روش شما با درک وضعیت، از قضاوت درباره‌ی افراد منصرف می‌شوید.
حتما بخوانید: چگونه مهربان باشیم؟
۴. نقاط قوت دیگران را شناسایی کنید

مثبت اندیشی - قضاوت کردن در مورد دیگران

در مورد رفتارهایی که در افراد دیگر دوست دارید یا حتی عاشق‌ آن هستید، بیشتر فکر کنید، چون به شما کمک می‌کند تا از قضاوت‌های عجولانه پرهیز کنید و به‌جای آن، به تحسین افراد بپردازید. سعی کنید در مورد خصوصیاتی که در افراد دیگر وجود دارد فکر کنید، به‌ویژه آنهایی که در زندگی‌تان تحسین می‌کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا از نقد یا قضاوت در مورد دیگران پرهیز کنید. مثلا به خودتان یادآوری کنید که همکارتان مهربان است و همیشه وقتی می‌خواهید چیزی به او بگویید، با تمام وجود به صحبت‌های شما گوش می‌کند. یا به خودتان بگویید که دوست‌تان خلاق است و گاهی سعی می‌کند شما را بخنداند. سعی کنید به‌جای تمرکز روی نکات منفی، روی صفات مثبت دیگران متمرکز شوید.
۵. کارهایی را که برای دیگران انجام داده‌اید فراموش کنید

کمک به دیگران - قضاوت کردن در مورد دیگران

اگر حس می‌کنید دیگران به شما مدیون هستند، شاید فکر کنید باید آنها را نقد کنید و این باعث رنجش شما می‌شود. به‌جای آن سعی کنید کمک‌هایی را که در حق دیگران انجام داده‌اید، فراموش کنید. حتی به این فکر کنید که دیگران چه کارها و کمک‌هایی برای شما انجام داده‌اند. اگر کمک خود به دیگران را فراموش نکنید، ممکن است از دوست خود آزرده‌خاطر شوید، چون به او پول قرض داده‌اید و او هنوز پس نداده است. به‌جای آن، به تمام رفتارهای خوبی که دوست‌تان در حق شما انجام داده‌ است، تمرکز کنید.
۶. اهداف خود را شفاف‌سازی کنید

شفاف کردن هدف - قضاوت کردن در مورد دیگران

گاهی اوقات برخی افراد به اهداف خود نمی‌رسند چون هدفی که در نظر گرفته‌اند، غیر عملی است. مثلا انتظار اینکه تمام رفتارهای انتقادی یا داورانه توسط افراد متوقف شود، هدف بسیار بزرگی است. کار کردن روی جنبه‌های مشخصی از یک هدف، آسان‌تر از در نظر گرفتن هدفی بزرگ‌تر و کلی‌تر است. در مورد اینکه می‌خواهید چه جنبه‌هایی از قضاوت و انتقاد در مورد دیگران را تغییر بدهید، فکر کنید. مثلا می‌خواهید بیشتر از قبل از آنها تعریف کنید؟ یا می‌خواهید روشی برای ارائه‌ی انتقاد سازنده بیابید؟ برای این که شانس خود را برای دستیابی به هدف‌تان افزایش بدهید، اهداف خود را تا حد امکان واضح‌تر و مشخص‌تر کنید.
حتما بخوانید: درمان خودخواهی با ۱۳ راهی که محبوبیت شما را افزایش می‌دهد
روش دوم: منتقدی سازنده باشید
۱. کمی صبر کنید

صبر کردن - قضاوت کردن در مورد دیگران

سعی کنید انتقاد خود را دقیقا بلافاصله بعد از کاری که فرد مورد نظر انجام می‌دهد، ابراز نکنید. اگر امکان دارد، ابتدا کمی از او تعریف کنید و بعد از آن انتقاد خود را مطرح کنید. این کار به شما فرصتی می‌دهد که در مورد بهترین روش ابراز انتقاد، کمی فکر کنید؛ همچنین شانس اینکه انتقاد شما بازخورد خوبی داشته باشد، بیشتر خواهد شد.

شاید حتی لازم باشد کمی صبر کنید تا انتقاد خود را زمانی به اشتراک بگذارید که کاملا ضروری باشد. مثلا اگر در مورد کسی که همین الان سخنرانی کرده است، انتقادی داشته باشید، بهتر است صبر کنید و یک تا دو روز قبل از سخنرانیِ بعدی‌اش انتقادتان را با او در میان بگذارید.
۲. انتقاد خود را با تحسین و تمجید همراه کنید

تحسین دیگران - قضاوت کردن در مورد دیگران

این روش با نام انتقاد ساندویچی شناخته می‌شود. برای استفاده از این روش، باید ابتدا نکته‌ی خوبی بگویید، سپس انتقاد خود را ابراز کرده و در آخر نیز سخن خود را با ذکر نکته‌ی خوب و مثبت دیگری به پایان برسانید. مثلا در مورد سخنرانی کسی بگویید سخنرانی تو فوق‌العاده بود! فقط من مشکل کوچکی داشتم و در بعضی از قسمت‌ها به دلیل سرعت بالای تو، نمی‌توانستم ادامه‌ی مطلب را درست بفهمم. اگر در سخنرانی بعدی، کمی آرام‌تر صحبت کنی، بسیار عالی می‌شود.
۳. انتقاد خود را با عبارت «من» شروع کنید، نه‌ عبارت «تو»

انتقاد از دیگران - قضاوت کردن در مورد دیگران

به‌جای این که جمله‌ی خود را با عبارت «تو» آغاز کنید، با کلمه‌ی «من» شروع کنید. وقتی انتقاد خود را با «تو» شروع می‌کنید، چنین به‌نظر می‌رسد که می‌خواهید جر و بحث کنید؛ در این صورت فرد مقابل نیز حالت دفاعی به خود می‌گیرد. مثلا به‌جای این که بگویید «تو همیشه وقتی صحبت می‌کنم حرفم را قطع می‌کنی»، می‌توانید چیزی شبیه این جمله بگویید: «وقتی کسی موقع حرف زدن من، حرفم را قطع می‌کند، احساس بیهودگی می‌کنم.»
حتما بخوانید: خودشیفتگی چیست و چه نشانه‌هایی دارد؟
۴. از طرف مقابل بخواهید در آینده رفتار متفاوتی داشته باشد

یکی دیگر از روش‌های خوبی که توسط آن می‌توانید انتقاد خود را ابراز کنید، این است که انتقاد خود را در قالب درخواستی برای آینده مطرح کنید. شدت این انتقاد کمتر از آن انتقادی است که دقیقا بعد از انجام کاری گفته شود یا از طرف مقابل بخواهید کاملا رفتارش را تغییر دهد.

مثلا به‌جای اینکه بگویید «تو همیشه جوراب‌هایت را روی زمین می‌گذاری»، می‌توانید بگویید: «می‌توانی بعدا جوراب‌هایت را برداری و در سبد بگذاری؟»

[yektanet.com]

برگرفته از: < https://www.chetor.com

مرد سرمایه داری در شهری زندگی میکرد

کانال شعروادب,

مرد سرمایه داری در شهری زندگی میکرد
اما به هیچکس ریالی کمک نمیکرد.
فرزندی هم نداشت. و تنها با همسرش زندگی میکرد.
در عوض قصابی در آن شهر بود که به نیازمندان گوشت رایگان میداد.

روز به روز نفرت مردم از شخص سرمایه دار بیشتر میشد
مردم هرچه او را نصیحت میکردند که این سرمایه را برای چه کسی میخواهی؟
در جواب میگفت نیاز شما ربطی به من ندارد.
بروید از قصاب بگیرید...
تا اینکه  او مریض شد
احدی به عیادتش نرفت و در نهایت در تنهایی جان داد.
هیچ کس حاضر نشد به تشییع جنازه او برود...
همسرش به تنهایی او را دفن کرد
اما از فردای آن روز اتفاق عجیبی در شهر افتاد
دیگر قصاب به کسی گوشت رایگان نداد.
او گفت کسی که پول گوشت را پرداخت میکرد دیروز از دنیا رفت...!!

هیچوقت زود قضاوت نکنیم...👌👌

 

https://telegram.me/joinchat/AmMGpDvFTOeknuiw6L-deg

همیشه اول خودمان را در جلسه دادگاه قضاوت خود قرار دهیم

 میگویند خداوند متعال بر رفتار های ما نظارت کامل دارد :

یکی می گفت :

در مغازه نشسته بودم ، آنروز دیرتر به مغازه آمدم و دیر مغازه را باز کردم مثل هر روز .

بعد از اینکه وسایل را در بیرون در محدوده خودم و داخل چیدم ، روی صندلی نشستم ، کسی نیامد و خسته شدم وبه بیرون از مغازه پیش بقیه همسایه ها رفتم ، در همین حین بود که دیدم یکی به طرف مغازه ام رفت منهم به او نگاه کردم از ظاهرش خوشم نیامد و تا به حال هم با او هم صحبت نشده بودم – از نظرم گذشت خدا بخیر کند امروز دشت اولم هست و این !!!!

خلاصه اصلا" در قید دشت اول و مشتری خوش قدم و ... ایتها نیستم ولیکن شیطان گولم زد و در مورد این مشتری اول ذهنم یک آن و لحظه پرت شد و انگونه که بود قضاوت کردم ...

آنروز بهترین فروش طول ماه را تجربه کردم ، هنوز هم از اون طرز فکری که در اول کرده بودم از خودم در قبال آنکه روزی میفرستد شرمنده شدم

سیلی مردانه ای خورده بودم !

کاش در قضاوت هایمان هیچوقت بدون وجود یکی از طرف های شاکی و یا متشاکی صبورتر باشیم و عجله به خرج ندیم

در مورد دیگران بیخودی و با دیدن ظاهر آنها قضاوت نکنیم

همیشه اول خودمان را در جلسه دادگاه قضاوت خود قرار دهیم بعد اگر و اگر و اگر ..... دیگران را مورد قضاوت قرار دهیم به شرطها و شروطها ...

 

 

ما حق قضاوت نداریم(؟!)

ما حق قضاوت نداریم(؟!)

 

ما حق قضاوت نداریم، یا حق نداریم قضاوت کنیم، یا قضاوت کار آدم‌ها نیست، فقط خدا قاضی است و ...؛ توهین آشکاری به عقل و شعور آدمی (و مخاطبین) است. این شعار یعنی: ای مردم بی‌فکر، بی‌منطق، بی‌جهت، بی‌هدف ... و در نهایت بی‌تصمیم و بی‌مسئولیت باشید – منفعل، همیشه راضی، خود کم‌بین، تحقیر شده و به استثمار درآمده باشید – نافهم باشید، فقط نگاه کنید، نظاره‌گر باشید، اما هیچ‌گاه قضاوت نکنید.

زندگی سراسر قضاوت است:

انسان از وقتی به دنیا می‌آید، انتخاب می‌کند و انتخاب نیز حاصل قضاوت است. پس "حق قضاوت نداریم"، یعنی حق شناخت "حق و باطل" – "خوب و بد" و "ارزش و ضد ارزش" را نداریم.

این یک حقه‌ی استعماری است، سراسر زندگی انسان با انتخاب‌هایش شکل می‌گیرد، خواه در امور جزئی یا کلی – اعتقادات یا عملکردها – جاذبه‌ها یا دافعه‌ها – خوشایندها و ناخوشایندها و ...، و این انتخاب‌ها، همه ریشه در قضاوت دارد.

چه انتخاب إله و معبود باشد، چه انتخاب محبوب و معشوق باشد – چه انتخاب راه و روش زندگی (دین) باشد ... و چه انتخاب یک مسکن، یک لباس یا حتی جدا کردن سیب و زمینی و گوجه فرنگی به هنگام خریدن یا خوردن. و همه بر اساس "قضاوت" انتخاب می‌شوند.

رنگ فلسفی و اخلاقی و هدف سیاسی:

چنان حق به جانب و متکبرانه می‌گویند: «ما حق قضاوت نداریم»، که گویا سخن بر حقی به زبان می‌رانند و حکمی عقلانی و منطقی و نیز اخلاقی می‌دهند! حال آن که نه تنها درست بر عکس است، بلکه همین قدر که می‌گویند: «ما حق قضاوت نداریم»، خودش نوعی قضاوت بین حقوق آدمی است. حق داریم یا نداریم؟ بعد قضاوت می‌کنیم و نتیجه اتخاذ می‌کنیم و می‌گوییم حق داریم یا نداریم. پس گریزی از "قضاوت" نیست.

غربی‌ها خیلی زرنگ هستند، البته در خدعه و نیرنگ – ای کاش مؤمنین تأثیرگزار فکری و فرهنگی ما در هر قشر، صنف و مسئولیتی نیز زرنگ و بصیر بودند، البته در مسیر حق. چنان که از پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله نقل است: «اَلمؤمِنُ کَیِّس الفِطَنَ الحَذر - مؤمن عاقل و چیز فهم و محتاط است / دعوات راوندی، ص  - 39 – نهج البلاغه، خطبه همام». یا به تعبیر دیگری زرنگ و بصیر و باهوش است.

غربی‌ها، تئوری‌ها و نظریه‌های اثبات نشده و هدفدار خود را در کتاب‌ها و شعارهای کلیشه‌ای خلاصه نمی‌کنند، حتی به تدریس در دانشگاه‌ها یا مقالات علمی نیز بسنده نمی‌کنند، بلکه آن را به انحای حیل و با نمایش‌ها و جملات و رفتارها و شعارهای متفاوت، در سطح اذهان عمومی جوامع، فرافکنی می‌کنند، تا به یک اندیشه و رفتار واحد مبدل گردد.

غربی‌ها (یا هر دنیاگرای مستکبر دیگری)، سریع به اهداف سیاسی خود، رنگ و لعاب فلسفی می‌دهند. این شعار که "ما حق نداریم قضاوت کنیم"، به همان به اصطلاح نظریه‌های جدید بر می‌گردد که «حقیقت واحد نداریم – مفهوم کلی نداریم – خوب و بد نداریم – ارزش و ضد ارزش نداریم ...»، لذا آن چه شما "بد" قلمداد می‌کنید، "شاید" خیلی هم خوب است، از کجا می‌دانید؟ پس حق قضاوت ندارید!

هدف:

هر چند گاهی این شعار در قالب مسائل شخصی و خانوادگی و ...، تبلیغ و القا می‌شود، اما به صورت کلی بیان می‌گردد. کسی نمی‌گوید: "اگر علم و اطلاع نداری، قضاوت نکن"، بلکه می‌گوید: "ما کلاً حق قضاوت نداریم" و توجیه می‌کنند که "ما چه می‌دانیم" و برای ما مسلمانان رنگ اعتقادی نیز به آن می‌زنند که "فقط خدا عالِم است".

بدیهی است که هدف اصلی، قضاوت بنده و شما در خصوص خاله و خان‌باجی نمی‌باشد. بلکه هدف بی‌تفاوتی و سردرگمی در تمامی امور اجتماعی و سیاسی است. می‌گویند: اگر فاسد و فاجر دیدی، قضاوت نکن و نگو فاسد و فاجر است – اگر ظلم و ظالم دیدی، نگو این ظلم و فاعلش ظالم است – اگر ارزش و ضد ارزش دیدی، نگو: این رفتار غیر اخلاقی بود ...، و خلاصه اگر جنایات مستکبرانه نیز دیدی، نگو این جنایت است! تو از کجا می‌دانی؟ خدا می‌داند و ... .

هدف اصلی از این نظریه‌های باطل، فقط توجیه جنایات غرب استکباری است و بقیه مصادیق جزئی و شخصی، بهانه‌ای برای القای این اصل می‌باشد.

همان که پشت میکروفون یا تریبون قرار گرفته است، جایزه دریافت می‌کند و یا مصاحبه می‌شود و ...، خودش بر اساس قضاوت انتخاب شده است و شعار می‌دهد: "ما حق قضاوت نداریم".

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ...

فرهنگی » دین و اندیشه

آیه ای از قرآن کریم که قضاوت کردن دیگران را نهی کرده است

خبرگزاری میزان- ما از درون انسان ها و نیت آن ها آگاه نیستیم،تنها خداوند حکیم است که می داند در دل هر انسانی چه می گذرد و هم اوست که بر اساس آنچه می داند قضاوت می کند و جزای عمل انسان را می دهد.

 

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، قضاوت کردن درباره دیگران کار بسیار سخت و در اکثر موارد کار ناشایستی است و معمولا افراد حق ندارند درباره یکدیگر قضاوت کنند. چرا که زندگی و شرایط افراد با یکدیگر بسیار متفاوت است و فقط مقام خداوندی است که از تمام جنبه های زندگی و شرایط بندگان آگاه است و طبیعتا حق قضاوت درباره آن ها را دارد.

بنابراین گزارش آنچه در قرآن درباره قضاوت نکوهش شده، قضاوت زودهنگام و براساس حدس و گمان است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحیم».

اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید! از بسیارى از گمان‌ها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمان‌ها گناه است و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید و هیچ‌یک از شما دیگرى را غیبت نکند، آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید تقواى الهى پیشه کنید که خداوند توبه‌‏پذیر و مهربان است!

بنابراین ما از درون انسان ها و نیت آنها آگاه نیستیم. تنها خداوند حکیم است که می داند در دل هر انسانی چه می گذرد و هم اوست که بر اساس آنچه می داند قضاوت می کند و جزای عمل انسان را می دهد. پس بدانیم و آگاه باشیم که قضاوت در مورد خوب و بد دیگران و نیت اعمالشان در حوزه صلاحیت ما نیست لذا ما انسان ها به جای خداوند متعال حق نداریم در مورد خوبی و یا بدی کسی نظر داده و "نباید قضاوت کنیم!"

انتهای پیام/

قضاوت نکنیم

 

دیپاک چوپرا، نویسنده و پزشک آمریکایی هندی‌الاصل، می‌گوید:

«از قضاوت کردن درباره دیگران دست بکش تا آرامش را تجربه کنی.» اما چگونه می‌توان دست از قضاوت دیگران کشید؟ با تمرین …

دیپاک چوپرا، نویسنده و پزشک آمریکایی هندی‌الاصل، می‌گوید:

«از قضاوت کردن درباره دیگران دست بکش تا آرامش را تجربه کنی.» اما چگونه می‌توان دست از قضاوت دیگران کشید؟ با تمرین و آگاهی می‌توان قضاوت‌کردن درباره دیگران را کاهش داد و افراد را همان‌طور که هستند قبول کرد و پذیرفت...

مورد قضاوت قرارگرفتن همان‌قدر که برای خودمان ناخوشایند است، برای دیگران هم ناخوشایند و آزاردهنده است.

متوقف‌کردن قضاوت‌ در مورد دیگران و جایگزین‌کردن آن با پذیرفتن برای دو طرف التیام‌بخش است و با یاد گرفتن این مهارت هم قضاوت‌کننده سبک می‌شود، هم قضاوت شونده آرام می‌گیرد و روابط بین افراد شکوفا می‌شود.

فراموش نکنید خیلی از اوقات قضاوت‌کردن و انتقادکردن جزو عادت‌های فرد می‌شود. پیداکردن راه‌های عشق‌ورزیدن و پذیرفتن می‌تواند جای راه‌های قدیمی را در روابط بگیرد و یک عادت جدید شود.

چرا بعضی ها مدام دیگران را قضاوت می کنند؟ معمولا به این ۴ دلیل:

۱) رشد در شرایط طاقت‌فرسا: بعضی‌‌ها به‌دلیل رشد در شرایط طاقت‌فرسای انتقادی در خانواده قضاوت‌کردن درباره دیگران را به عنوان یک عامل کمکی در برقراری رابطه‌هایشان یاد گرفته‌اند.

۲) مخفی‌کردن خود: بعضی‌ها دیگران را قضاوت می‌کنند تا در اصل، خودشان را مخفی کرده باشند چرا که مواردی را در دیگران می‌بینند که در خودشان هم وجود دارد و آنها این ویژگی را دوست ندارند.

۳) اعتمادبه‌نفس پایین: بعضی‌ها اعتماد به نفس پایینی دارند و در مورد همه‌چیز در زندگی دورنمایی منفی دارند.

۴) تحقیر دیگران و بزرگ‌نمایی خود: بعضی‌ها از تحقیر دیگران برای مهم جلوه‌دادن خود و داشتن حس بهتر استفاده می‌کنند.

اما هیچ‌کدام از این دلایل باعث نمی‌شوند قضاوت‌کردن حس بهتری به شما بدهد زیرا خود قضاوت‌کردن دارای بار منفی است. تنها راه رسیدن به آرامش عشق‌ورزیدن به دیگران و قبول‌کردن آنهاست همان‌طور که هستند و بهترین نقطه شروع از خودتان است یعنی به خودتان عشق‌ بورزید و خودتان را همان‌طور که هستید، بپذیرید.

 

 

از قضاوت دست بکشید

کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند، درباره خودشان خیلی بی‌رحم‌تر عمل می‌کنند. کسانی که به اندازه کافی نسبت به خودشان احساس خوب دارند این خوبی را در دیگران هم می‌بینند. قبل از اینکه به قضاوت‌کردن درباره دیگران خاتمه دهید اول از قضاوت‌کردن درباره خودتان دست بکشید. درباره انتقادها و قضاوت‌هایی که در مورد خودتان می‌کنید، فکر و خودتان را از آنها رها کنید. یاد بگیرید با فراموش‌کردن اشتباه‌های گذشته و پذیرفتن کاستی‌هایتان و ضعف‌ها به خودتان عشق بورزید و روی نقاط مثبت تمرکز کنید. می‌توانید به‌صورت آگاهانه زاویه دید منفی را به زاویه دید مثبت تغییر دهید. این کار فقط تمرین می‌خواهد. تمرین?هایی از جمله اینکه:

دیگران را همان‌گونه که هستند بپذیرید و به آنها عشق‌ بورزید.

به خودتان بگویید هیچ‌کس کامل نیست. هر فردی نقاط منفی و ضعف‌هایی دارد همان‌طور که نقاط مثبت و مهارت‌هایی دارد. این ترکیب انسان‌ها را منحصر به فرد می‌کند.

بدانید قضاوت‌کردن و انتقادکردن به راحتی جزو عادت‌ها می‌شود. با نگرش ‌منفی به آن دامن نزنید و گسترش‌شان ندهید.

کاستی‌ها و ضعف‌هایتان را بپذیرید.

قضاوت‌کردن و انتقادکردن را با افکار مثبت جایگزین و روی نکات خوب دیگران تمرکز کنید.

دیگران را به دلیل اشتباهاتشان ببخشید. مهربان باشید و آنها را درک کنید.

عشق را در خودتان لمس و با افکار، رفتار و گفته‌هایتان به دیگران منتقل کنید.

با مهربانی صحبت و آن را با قلب و روحتان لمس کنید.

 

 

منبع: Health

ترجمه: سحر حبیبی

قضاوت واقعی فقط مخصوص خداست

گاهی قضاوت نادرست
درباره کسی
ممکن است به قیمت
تباهی زندگی او تمام شود!

قضاوت واقعی

فقط مخصوص خداست

حقیقت زندگی انسانها

شاید با برداشت شما از آن

فرسنگها فاصله داشته باشد!

🍁 @kotahdastan 🍁