إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً(اسراء، 30)
همانا پروردگارت براى هر كس بخواهد، روزى را گشاده يا تنگ مىسازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست.
در قرآن به طور گسترده دربارهى رزق و روزى، بحث شده است. برخى از نكاتِ آن آيات عبارت است از:
الف) رزق هر جنبندهاى بر عهده خداست. «ما من دابّةٍ فىالارض الاّ على اللّه رزقها»(142)
ب) سرچشمه روزى، در آسمان است. «و فى السماء رزقكم»(143)
ج) اگر همهى مردم رزق گسترده داشته باشند، فساد گسترش مىيابد. «و لو بَسط اللّه الرّزق لعباده لَبَغوا فى الارض»(144)
د) مردم بايد تلاش كنند و به دنبال رزق بروند. «فابتغوا عنداللّه الرّزق»(145)
ه) تقوا از عوامل گشايش و موجب توسعه در رزق است. «و مَن يَتّقِ اللّه يَجعل له مَخرجا و يرزقه من حيث لايَحتسِب»(146)
142) هود، 6.
143) ذاريات، 22.
144) شورى، 27.
145) عنكبوت، 17.
146) طلاق، 2.
|
