اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زَینَبُ،
کعبه غم های دنيا زينب است
ماهتاب عالم آرا زينب است
اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا عَمَّةَ وَلیِّ اللهِ المُکَرَّمِ،
اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زَینَبُ،
وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ. »
پانزدهم رجب المرجّب،
شهادت جانسوز، عقیله بنی هاشم،
بنت امیرالمؤمنین
اُخت الـحـسـیـن (علیه السلام)،
شیر زن کـربـلاء، عمه جلیله سادات،
ام المصائب حضرت زینب الکبری(سلام الله علیها)
را محضر مقدس و منور
و تمامی شیعیان و محبان آن بی بی مکرّمه
«ألسَّلامُ عَلَیکِ یَا زِینَبَ الکُبري(س)»
** کـیـست آن دخـتـر که مانـند پـدر گـویـد سـخـن **
** مـی گــذارد بـر زمـیـن، مـانـنـد مــادر گــام را **
** کیست این بانو که از دشـمن چو بـینـد نـاسزا **
** می کـنـد مـقـهـور مـنطـق، صـاحـب دشـنام را **
** سرچوازمحمل برون آورد،خواند آن خطبه را **
** کـوفـه را لـرزاند و بر هـم زد اساس شـام را **
** گـر چـه نامش قـلـب عالم را بسـوزاند ولـیک **
حـال سـوزانـم دل و سـازم بـیان ایــن نــام را **
** قهرمان کـربـلاء، ام المصائب زیـنب(س) است **
آنـکـه بـا تـلخیّ صـبرش، کرده شیرین کام را **
القاب حضرت زينب كبري سلام الله عليها
عالمةٌ غيرَ مُعلمةٍ : داناى نياموخته
فهمةٌ غيرَ مُفهِّمةٍ : فهميده بى آموزگار
كَعبةُ الرَزايا : قبله رنجها
نائبةُ الزهراء : جانشين حضرت زهرا سلام الله عليها
نائبةُ الحسين : جانشين حضرت حسين عليه السلام
مَليكةُ الدنيا : شهبانوى گيتى
عَقيلةُ النِساء : خردمند بانوان
عَديلةُ الخامس مِن اهل الكِساء : همتاى پنجمين نفر از اهل كساء
شريكة الشهيد : انباز شهيد
كَفيلة السجاد : سرپرست حضرت سجاد
ناموسُ رَواقِ العَظمةِ : ناموس حريم عظمت و كبريايى
سيدة العَقائِل : بانوى بانوان خردمند
سِرُّ اَبيها : راز پدرش على عليه السلام
سُلالةُ الوِلاية : فشرده و خلاصه و چكيده ولايت
وَليدةُ الفَصاحة : زاده شيوا سخنى
شَقيقةُ الحَسن : دلسوز و غمخوار حضرت حسن عليه السلام
عَقيلةُ خِدر الرسالة : خردمند پرده نشينان رسالت
رَضيعة ثَدىِ الولاية : كسى كه از پستان ولايت شير خورده
بليغة : سخنور رسا
فصيحة : سخنور
صديقة الصغرى : راستگوى كوچك (در مقابل صديقه كبرى سلام الله عليها)
المُوثَّقة : بانوى مورد اطمينان
عقيلة الطالبين : بانوى خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بين طالبيان)
الفاضلة : بانوى با فضيلت
الكاملة : بانوى تام و كامل
عابدة آل على : پارساى خاندان على عليهم السلام
عقلية الوحى : بانوى خردمند وحى
شمسةُ قَلادَةِ الجَلالةِ : خورشيد منظومه بزرگوارى و شكوه
نَجمةُ سَماءِ النَبالَة : ستاره آسمان شرف و كرامت
المعصومة الصغرى : پاك و مطهره كوچك
قرينة النَوائِب : همدم و همراه ناگوارى ها
محبوبة المصطفى : مورد محبت و محبوب حضرت رسول صلي الله عليه و آله
قرة عين المرتضى : نور چشم حضرت على عليه السلام
صابرة محتسبة : پايدارى كننده به حساب خداوند براى خداوند
عقيلة النبوة : بانوى خردمند پيامبرى
رَبَةُ خِدرِ القُدس : پرورنده پرده نشينان پاكى و تقديس
قبلة البَرايا : كعبه آفريده شدگان
رَضيعَة الوحى : كسى كه از پستان وحى شير مكيده است
بابُ حِطَةِ الخَطايا : دروازه آمرزش گناهان
حَفَرَةُ علىٍ و فاطمةٍ : مركز جمع آورى دوستى و محبت على (عليه السلام ) و فاطمه (سلام الله عليها)
رَبيعَةُ الفضل : پيش زاده فضيلت و برترى
بطلة كربلاء : قهرمان كربلا
عظيمةٌ بلواها : بانويى كه امتحانش بس بزرگ بود
عقلية القريش : بانوى خردمند از قريش
الباكية : بانوى گريان
سليلة الزهراء : چكيده و خلاصه حضرت زهرا سلام الله عليها
امنية الله : امانت دار الهى
آيةٌ مِن آيات الله : نشانى از نشانه هاى خداوند
مظلومةٌ وحيدة : ستمديده بى كس .
نتیجه کفر
ای پسر آزاد شده به دست پیامبر! آیا این از سر عدل است که زنان تو در پرده باشند و زنان آل محمد بی پرده همراه دشمنان در شهر گردانده شوند؟ اهل منازل به تماشایشان بایستاند و از دور و نزدیک، پست و شریف بر آنها بنگرند و حال آنکه یاوری از مردان آنها با آنها باقی نمانده است و نه از حامیان آنها کسی زنده است؟ اینها از سر سرکشی و عصیان توست با خدا و دشمنی تو با رسول خدا و پشت کردن تو به آنچه از سوی خداست. و بر این عمل تو تعجبی نیست و جز این امید نمی رود از تو که اینها نتیجه کفر است. دست در خون فرزندان پیامبر بردی و خورشید آل عبدالمطلب را خاموش کردی. دیری نپاید که آرزو کنی کاش دست و پایم فلج و زبانم لال می شد و کاش مادرم مرا متولد نکرده بود، آن روز که پا در وادی خشم خدا نهادم و به دشمنی پیامبرش برخاستم.
پناه آل محمد(ص)
ای یزید، اگر امروز ما را به قهر و چیرگی، غنیمتی انگاشتی، دیری نپاید که غرامت از تو باز ستانده شود و تهی دست باشی، مگر به آنچه از پیش فرستاده ای. خداوند به بندگانش ستمکار نیست. ما به خدا شکوه بریم و به سوی او پناه گیریم. و اما تو چنان که توانی جهد کن و حیله بیفکن؛ اما قسم به آنکه ما را به وحی و کتاب و نبوت شرافت داد، نخواهی توانست دوران ما را به سرآوری و از هدف بازمان داری و ناممان را محو کنی و این ننگ از دامان تو پاک نخواهد شد. حال بنگر که آیا جز به پلیدی اندیشیده ای؟ که روزگارت دو روزی است و جمعیت تو پراکنده جمعیتی، آن روز که منادی فریاد کند لعنت خدا بر ستمکاران است.
سپاس خدا
سپاس خدایی را که ابتدای کار ما را سعادت و مغفرت و پایان آنرا شهادت و رحمت قرار داد. الهی، نعمتت را بر شهیدان ما لبریز کن، بر اجر و مزدشان بیفزا و ما را جانشینانی نیکو بدار. به درستی که خدا بخشنده و مهربان است.
منبع: منیره زارعان و محمد طالبیان