بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک 
                                 شاخه‌های شسته ، باران خورده ، پاک 
                                 آسمان آبی و ابر سپید 
                                 برگهای سبز بید 
                                 عطر نرگس ، رقص باد 
                                 نغمه شوق پرستوهای شاد 
                                 خلوت گرم کبوترهای مست ... 
                                 نرم نرمک می‌رسد اینک بهار 
                                 خوش به حال روزگار ! 

                                 خوش به حال چشمه‌ها و دشتها 
                                 خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها 
                                 خوش به حال غنچه‌های نیمه باز 
                                 خوش به حال دختر میخک ـ که می‌خندد به ناز ـ  
                                 خوش به حال جام لبریز از شراب 
                                 خوش به حال آفتاب 

                                 ای دل من ، گرچه ـ در این روزگار ـ 
                                 جامه رنگین نمی‌پوشی به کام 
                                 باده رنگین نمی‌بینی به جام 
                                 نقل و سبزه در میان سفره نیست 
                                 جامت ـ از آن می که می‌باید ـ تهی است 
                                 ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم ! 
                                 ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب ! 
                                 ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار 

                                 گر نکوبی شیشه غم را به سنگ

                                 هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ ! *

   * فریدون مشیری