ای مقدس مسکنیم، ای شانلی آذربایجان!
بیز سنینله فخر قیللیق یئر اوزونده هر زامان.
قوی وار اولسون ای وطن، اصلان صفت اوغلانلارین!
اؤپسون آلنیندان آنا! اونلار سنین، سن اونلارین.
***

“سو” دئییبدیر منه اولده آنام، آب کی یوخ
“یوخو” اویرتدی اوشاقلیقدا منه، خواب کی یوخ
ایلک دفعه کی “چورک” وئردی منه نان دئمه‌دی
ازلیندن منه “دوزدانه” نمکدان  دئمه‌دی
آنام اختر دئمه یبدیر منه، “اولدوز ” دئییب او
سو دوناندا دئمه ییب یخ‌دی بالا، “بوز” دئییب او
“قار” دئییب برف دئمه‌ییب، دست دئمه‌ییب”ال” دئییب او
منه هئچواخت بیا سؤیله‌مه‌ییب، “گل” دئییب او
یاخشی خاطیرلاییرام، یاز گونو آخشام چاغی‌لار
باغچانین گون باتانیندا کی، ایلیق گون یاییلار
گل دئیه‌ردی، داراییم باشیوی ای نازلی بالام!
گلمه سن گر، باجیوین آستاجا زولفون دارارام
او دئمزدی کی بیا شانه زنم بر سر تو
گر نیایی بزنم شانه سر خواهر تو
بلی، داش یاغسادا گؤیدن، سن او سان من ده بویام
وار سنین باشقا آنان، واردی منیم باشقا آنام
اوزومه مخصوص اولان باشقا ائلیم واردی منیم
ائلیمه مخصوص اولان باشقا دیلیم واردی منیم
ایسته‌سن قارداش اولاق، بیر یاشایاق، بیرلیک ائدک
وئرسن قول- قولا، بوندان سورا بیر یولدا گئدک
اولا، اؤزگه کولک‌لرله گره‌ک آخمایاسان
ثانیا، وارلیغیما، خالقیما خور باخمایاسان
یوخسا گر زور دئیه‌سن میللتیمی‌خوار ائده‌سن
گون گلر، صفحه چؤنر، مجبور اولارسان گئده‌سن