عشق و محبت الهی

+ 

 اعوذبالله‌من‌الشیطان‌الرجیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

... وَمِنَ النَّاسِ ( و برخى از مردم)

مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَادًا ( در برابر خدا همانندهايى [براى او] برمى‏گزينند )

يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ ( و آنها را چون دوستى خدا دوست مى‏دارند )

وَالَّذِينَ آمَنُواْ ( ولى كسانى كه ايمان آورده ‏اند)

أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ ... (به خدا محبت بيشترى دارند)

صدق الله العلي العظيم

 

 

عشق و محبت الهی

افسردگی،

خمودی،

ترس و جبن را از بین می‌برد

 

عشق و محبت الهی

 

و نشاط، تحرک، شجاعت و قدرت می بخشد.

سنگین و تنبل را چالاک و زرنگ،

بخیل را بخشنده،

کم طاقت را شکیبا می کند

و بالاخره آدمی را از خود خواهی و نفع پرستی بیرون آورده

و به ایثار و از خود گذشتگی می رساند؛

قوا ی خفته‌ی او را بیدار

و نیروهای بسته و مهار شده ی وجودش را آزاد می کند،

همت و اراده را قوی،

غل و غش ها را پاک

و اندیشه اش را خلاق می کند.

خلاصه عشق به خدا چون اکسیری است که مرده را حیات می بخشد

و زندگی حقیقی به وی عطا می‌کند.