بازنشسته ای از ملکان

وجه تمایز انسان و حیوان در «عقل و ادب» است

چگونه می‎توان بر روی موجودی نام «انسان» گذاشت که رفتارش با یک حیوان فرقی نمی‌کند و ادب انسانی ندارد؟ انسانیت که به مستوی‏ القامه بودن نیست. وجه امتیاز انسان نسبت به حیوانات داشتن عقل و تشخیص خوب و بد است و نشانه‌‏های بروز و ظهور این قوّۀ تشخیص نیز در رفتار انسان نمایان می‌شود، لذا هر انسانی باید به یک روشِ رفتاریِ خاص دست پیدا کند که از عقلش نشأت می‌گیرد، وگرنه با حیوان تفاوتی نخواهد داشت. همان‏طور که حیوان در رفتار خود هیچ مرزی نمی ‏شناسد، چنین شخصی نیز حدّ و مرزی را که عقل برایش مشخّص می‏ سازد، رعایت نمی‏ کند و مانند یک حیوان افسارگسیخته رفتار می‌کند.

البتّه کسی که رفتاری صحیح و عقلانی ندارد، از حیوان‌ هم بدتر است، چون گاهی اوقات می‌توان به دهان برخی از حیوانات افسار زد، در مزرعه از آنها کار کشید، به‌زور جلویشان را گرفت، امّا با انسانی که هیچ مرزی را نمی‏ شناسد، نمی‏توان چنین کاری کرد. پس ادب مخصوص موجوداتی است که عقل دارند و در غیر آنها یافت نمی‌شود.