شعر طنز:: رفاقت مشهدی

مو دِلُم مِخه بُرُم حرم برات دعا کُنُم
با دعام هرچی گره به کار دِری مو واکنم

چَن روزه که تو لَبی گِمون کُنُم که پَکَری
دردِته بِهِم بگو، تا دردته دِوا کُنُم

اگه قرض دِری به مَش حسن یا به کَبل ِ رضا
تو فقط آمار بده تا قرضاته ادا کُنُم

عاشق دختر ِ همساده شدی، بـِت نِمِدَن؟
خِنه شا ره نشون بده تا بختِ تا ره وا کُنُم

چک دِری، سُفته دِری، تارُف نکن جون دِداش
جون ما وَردار بیار، پوشتِ شا ره امضا کُنُم

چَن ساله ر یفیقُمی مُخوام بُگُم بـِرارُمی
مِخی ثابت شه بذار که جونُمه فِدا کُنُم

یَره گه ره تو خواج ربی او روز زدی یادِت می یه؟
مو ره با خودت بُبُر کلانتری، حاشا کُنُم

موتوره هزاره دیدی دَم در؟ مال مویه
چِشِته اگه گیریفت بگو، بِهِت اِهدا کُنُم

دوست دِری با بـِچّه ها بِر ِم جَغَرق عشق و صِفا؟
سور و ساتِشَم با مو، بـِچّه ها ره صدا کُنُم؟

آتیش قلیون اگه سرده و خوب کام نِمِده
تو فقط ندا بده، قهوه چی ره رسوا کُنُم

فقط او برگه لا مصّبـِته بالا بگیر
امتحان سخته بذار چن تا سوالِ نگا کُنُم

کلماتی که شاید نشنیده باشید:
مِخه: می خواهد
بُرُم : بروم
دِری : داری
کَبل ِ : کربلایی
بـِت نِمِدَن : بهت نمی دهند
خِنه شا : خانه ی شان
خواج ربی: مخفف خواجه ربیع. نام خیابان و آرامگاهی در مشهد
می یه : می آید
تارُف: مخفف تعارف
بـِرار : برادر
جَغَرق : دهی ییلاقی نزدیک مشهد

سید حسین عمادی سرخی