شعری از علی آقا واحد با ترجمه فارسی

دئدی دئدیم ( گفتم ،گفت)

دئدیم:ای غنچه دهن،کونلومو قان ائیله میسن،
(گفتم ای غنچه دهان دلم را خون کرده ای )

دئدی:بیجا یئره عشقیمده فغان ائیله میسن!
(گفت بیجهت در عشق من فغان کرده ای)

دئدیم:انصاف ائله،اینجیتمه منی،عاشیقینم،
(گفتم مروت نما و آزارم مده ، عاشقت هستم)

دئدی:گئت،سیرریمی دونیایا عیان ائیله میسن!
(گفت برو که رازم در عالم آشکار نموده ای)

دئدیم:- آغلاتما منی سرو بویون شوقونده،
(گفتم مرا در اشتیاق سرو قدت نگریان )

دئدی:گوز یاشینی بیهوده روان ائیله میسن
(گفت اشک چشمت را بیهوده جاری ساخته ای)

دئدیم:- آخیر گوزه لیم،باغ و باهاریم سنسن،
(گفتم آخر زیبای من! تو باغ و بهار منی )

دئدی:- سن عومرونو حسرتله خزان ائیله میسن.
گفت عمرت را با حسرت گذرانده و پاییز کرده ای!)

دئدیم:- آز چکمه میشم گوزلرینین حسرتینی،
(گفتم کم حسرت چمشم هات را نکشیده ام)

دئدی:- اوز کونلونو یئرسیز نیگران ائیله میسن.
(گفت دل ات بی خود نگران کرده ای )

دئدیم :عشقینده اسیرم،منه بس خیری نه دیر؟
(گفتم اسیر عشقتم ، پس فایده اش چیست؟)

دئدی:- اولده بو سئودادا زیان ائله میسن.
(گفت از اول هم در این داد و ستد زیان کرده ای )

دئدیم:عشق اتشی نئیلر منه،قورخان دئییلم!
(گفتم آتش عشق چکارم می کند ! ترسو نیستم )

دئدی:-بیچاره یانارسان نه گمان ائیله میسن؟!
( گفت بیچاره می سوزی ، چه خیال کرده ای ؟!)

دئدیم:- ای گول،من ازلده نده گوزل عاشیقییم،
(گفتم ، گلم از اول هم عاشق زیبایها بودم)

دئدی:- سن روحونو عشق ایله جوان ائیله میسن.
(گفت تو روحت را با عشق جوان نموده اید)

دئدیم:- هر گون سر-کویوندا دولانماقدیر ایشیم،
(گفتم در کوی تو سرگردانی کار روزانه ام است)

دئدی:- واحد،نه گوزه ل یئرده مکان ائیله میسن!
(گفت واحد چه جای خوبی را انتخاب نموده ای )